Gejsza - artystka czy kobieta lekkich obyczajów?

Gejsza

Gejsza to kobieta w Japonii o umiejętnościach artystycznych, bawiąca gości rozmową, tańcem, śpiewem i grą na instrumentach. Jak możemy się domyślać potrafi także wykonać ceremonię parzenia herbaty. Jest ubrana w tradycyjny strój(kimono)... Lecz gejszą nie zostaje się tak łatwo.
Zanim kobieta nią zostanie musi przejść sześcioletni okres bycia maiko. 

Gejsze uczą się dodatkowo manier, poznają literaturę i poezję. W Yoshiwarze i innych dzielnicach miłości gejsze były ściśle oddzielone od prostytutek. Tym niemniej tradycja gejszy wywodzi się od mężczyzn-błaznów, którzy zabawiali gości w domach publicznych. Pierwsze żeńskie gejsze również wywodziły się ze środowiska prostytutek (pierwsza kobieta, która NAZYWAŁA SIEBIE - czyli nią NIE była -  gejszą była prostytutką z Fukagawa).

Z czasem gejsze wyspecjalizowały się w tańcu, lecz niektóre przechodziły do zajęcia prostytucji. Wśród ludzi jest błędny wizerunek gejszy, wiele osób myli ją z prostytutką. Na Zachodzie wziął się jednak przede wszystkim stąd, że Amerykanie okupujący Japonię po drugiej wojnie światowej korzystali z usług japońskich prostytutek (tzw. geisha girls), które często stylizowały się na gejsze (których tam w owym czasie się nie spotykało).

WSZYSTKO JASNE, CO? :D

W Yoshiwara gejsze były dzielone na dwie grupy: dorosłe i dziecięce, nazywane przez gości "kamieniami półszlachetnymi". Wyróżniały się one bogatymi fryzurami, które były ozdobione tak, że niejedna kobieta by zazdrościła. Nosiły kosztowne klejnoty, pierścienie i ozdoby ze złota i srebra. Na przyjęcia udawały się w małych grupach, przeważnie po trzy, w towarzystwie dwóch dziewcząt grających na bębenkach, zabawiających innych gości.

W ostatnich latach gejsz przybywa, głównie w Kioto. Gejsze są ważnym elementem japońskiej kultury.